...i hate dogs...

i miss our helper. ayoko na ng walang katulong. not because of the dishes, or the cooking, or the cleaning, or the laundry,or all the other dirty things she does, coz i can deal with all that, nabuhay ata ako mag-isa nung highschool. Pero wala naman kaming doggies sa boarding house nung highschool, at thank God talaga na wala. Pareho kasi kami mag-isip ng auntie ko, para samin

dogs == hair everywhere+ poop + awful doggy smell + wiwi + doggie saliva everywhere + broken things + noise + other sinister things

yeah, they're cute and cuddly and they will protect you pero pa rin.. sakit sila sa ulo. Kagabi hindi ako nakatulog dahil aside from my hand killing me [dahil sa paglalaba], pinapasok sila ni mama sa kwarto, at siksik nang siksik sa tabi ko yung tuta namin, tapos paggising ko, napasigaw ako sa sobrang peste dahil may scratch yung gitara ko. Katabi ko kasi matulog ang gitara ko, tapos they have poop pa everywhere, may ningatngat pang part ng table, so ang kalat kalat talaga. I hate them, i just hate them. Nakakainis yung kakalinis mo lang may kalat na naman sila. At hindi ko pa sila napapatawad sa ginawa nila sa baby ko. And the countless nights na inihian nila kama ko. One is enough, two is too much, three is..well... kung hindi lang ako mabait na tao, kilawin na ang isa sa kanila. Ang nakakainis pa, my mom knows na nga na imbyerna ako sa mga doggies pag pumapasok sa kwarto ko, pinapapasok pa rin niya, gusto ata talaga niyang may mamatay siyang anak, at hindi ako yon. Tapos they give you that look na parang nakakaawa sila, peste, feeling ko tuloy ang sama sama ko dahil sinusungitan ko sila. hmmph, i hate dogs.